evde hayvan beslemek

10 yıl boyunca bizimle hayatı paylaşan kedimiz Yıldız geçtiğimiz yıl kanserden aramızdan ayrıldığından beri hayatımızda bir boşluk vardı. annem bu acıya bir daha dayanamayacağını söylediği için yeni bir kedi edinmedik. ama evde hayvan ol asına öylesine alışmışız ki; hayvansız da yapamadık. 

sonra bu küçük tatlılık hayatımıza girdi. 4-5 ay önce henüz bebekken geldi ve çok üzerine düşmeye gerek kalmadan onu mıncırırken sarfettiğim sözlerin hepsini bir çırpıda öğrendi. kendisini okşamamıza falan da izin veriyor. gelenlere de hiç yabanilik yapmıyor, onların da ellerine, omuzlarına gidiyor :) 

akşam eve gelir gelmez bulut'un kafesini açıp onunla en azından 5 dakika olsun oynamak günümün en büyük mutluluklarından biri...

hayvan sevgili günler...